U znak zahvalnosti prema svome ocu Redžep‐agi, njegova kći Fatima, supruga skadarskog vezira Mahmud‐paše Bušatlije, podigla je džamiju u svome rodnom Plavu, 1774. godine, kada i vezir svoju džamiju u Gusinju 1765. godine. Na fasadi je uklesana 1288. hidžretska godina koja svjedoči da je džamija obnovljena 1871. godine. Sanacije su vršene 1870, 1963, 1974. i 1993. godine. Munare je znatno više od drugih u Plavu. Visoko je 14 metara i urađeno je od kvalitetne borovine. U njenom haremu nalazi se mezarje, gasulhana, abdesthana i šadrvan.
Graditeljska vrijednost i specifičnost ogleda se u naglašenoj primjeni drveta, u enterijeru, duborezu, načinu postavljanja drvenog munara. Na spoljašnjem zidu zidano je kvadratno postolje, kao i koncepciji ulaznog trijema od drveta. Džamija je zidana kamenom utopljenim u krečni malter. S ulazne kapije, na zidu džamije ugrađena je mermerna ploča na kojoj je napisano: „Na ovom mjestu su strijeljani 8. 11. 1943. godine od strane okupatora: Hajro Šahmanović, rođen 1912. komandant bataljona Bajram Curi i Husni Zaimi rođen 1919. komesar čete i član štaba bataljona, nerazdvojni od školskih dana do smrti. Majka Alta junački bol podnese, bez suza u očima, sahrani Husniju, a zatim svoga sina Hajra”.
Opštinski odbor SUBNOR‐a Đakovice - Plava.
